مقدمه

فرض کنید که یک شرکت بزرگ شبکه‌ های اجتماعی قصد شناسایی و رفع باگ ‌های موجود در اپلیکیشن خود را دارد. این شرکت برای هر باگ بحرانی که توسط محققان کشف و گزارش می‌شود، 10.000 دلار پاداش در نظر می ‌گیرد.

یک محقق امنیتی با بررسی دقیق کد اپلیکیشن، یک باگ بحرانی را کشف می ‌کند که می‌ تواند توسط هکرها برای سرقت اطلاعات شخصی کاربران مورد سوء استفاده قرار گیرد. این محقق باگ را به تیم امنیتی شرکت گزارش می ‌دهد و پس از بررسی و تأیید صحت گزارش، 10.000 دلار پاداش دریافت می ‌کند.

آنچه که در اینجا اتفاق افتاد، یک برنامه شکار اشکال یا باگ بانتی بوده است.

برنامه های شکار اشکال (Bug Bounty Programs) طرح هایی هستند که توسط سازمان ها و شرکت ها برای تشویق محققان امنیت و هکرهای کلاه سفید عرضه می شوند و هدف اصلی آنها، شناسایی و گزارش اشکالات و آسیب پذیری های امنیتی در سیستم ها و نرم افزارهای داخلی است. در ازای این گزارشات، سازمان ها به این افراد پاداش و جوایز نقدی یا غیر نقدی اعطا می کنند.

مواردی که معمولا در یک برنامه شکار اشکال لحاظ می شوند، عبارتند از:

• دامنه برنامه: مشخص کردن اینکه چه نوع سیستم ها و نرم افزارهایی تحت پوشش برنامه هستند.
• انواع اشکالات مشمول پاداش: مشخص کردن اینکه چه نوع اشکالاتی واجد شرایط دریافت پاداش هستند، مانند اشکالات بحرانی، اشکالات با شدت بالا و غیره.
• فرآیند گزارش دهی: ارائه دستورالعمل های واضح برای اینکه محققان امنیت چگونه باید اشکالات را گزارش دهند.
• نحوه پرداخت پاداش: مشخص کردن اینکه پاداش ها چگونه و چه زمانی به محققان امنیت پرداخت می شوند.
• قوانین و مقررات: تعیین قوانین و مقرراتی که حاکم بر برنامه هستند، مانند تعهد به محرمانگی و عدم پیگرد قانونی محققان امنیت.

در نتیجه، برنامه های شکار اشکال، در کنار سایر اقدامات امنیتی مانند آزمایش نفوذ و ارزیابی امنیتی، می توانند به ارتقای سطح امنیت سازمان ها و شرکت ها کمک کنند.

کاربردهای برنامه های باگ بانتی

برنامه های شکار اشکال در زمینه های مختلفی از جمله نرم افزارهای وب، اپلیکیشن های موبایل، سیستم عامل ها، شبکه های کامپیوتری و دستگاه های اینترنت اشیا کاربرد دارند.

به طور مثال، در سال 2013، شرکت فیسبوک به ازای گزارش یک نقص امنیتی خاص، 100 هزار دلار به یک محقق امنیت پاداش داد. این نقص می توانست به هکرها اجازه دهد تا به حساب های کاربری فیسبوک میلیون ها نفر دسترسی پیدا کنند.

در اینجا چند مثال از کاربردهای برنامه های باگ بانتی آورده شده است:

• شناسایی و رفع اشکالات امنیتی در نرم افزارهای وب

در سال 2014، یک محقق امنیت به نام "George Hotz" یک نقص امنیتی در وب سایت پی پال را کشف کرد که به هکرها اجازه می داد تا به حساب های کاربری کاربران دسترسی پیدا کنند. در ازای گزارش این نقص، پی پال مبلغ 30 هزار دلار به Hotz پاداش داد.

• یافتن حفره های امنیتی در اپلیکیشن های موبایل

در سال 2016، شرکت اپل به ازای گزارش یک نقص امنیتی در اپلیکیشن iMessage، مبلغ 10 هزار دلار به یک محقق امنیت پاداش داد. این نقص می توانست به هکرها اجازه دهد تا بدون اطلاع کاربر، پیام های iMessage را رهگیری کنند.

• کشف آسیب پذیری ها در سیستم عامل ها

در سال 2017، شرکت مایکروسافت به ازای گزارش یک نقص امنیتی در سیستم عامل Windows 10، مبلغ 50 هزار دلار به یک محقق امنیت پاداش داد. این نقص می توانست به هکرها اجازه دهد تا کنترل کامل سیستم را به دست آورند.

• شناسایی تهدیدات امنیتی در شبکه های کامپیوتری

در سال 2018، شرکت گوگل به ازای گزارش یک نقص امنیتی در پروتکل TLS، مبلغ 11 هزار دلار به یک محقق امنیت پاداش داد. این نقص می توانست به هکرها اجازه دهد تا به داده های حساس در حال انتقال بین مرورگر وب و سرورها دسترسی پیدا کنند.

• کشف نقاط ضعف در دستگاه های اینترنت اشیا

در سال 2019، شرکت آمازون به ازای گزارش یک نقص امنیتی در بلندگوی هوشمند Echo، مبلغ 10 هزار دلار به یک محقق امنیت پاداش داد. این نقص می توانست به هکرها اجازه دهد تا به طور مخفیانه به مکالمات کاربران گوش کنند.

البته، اینها فقط چند نمونه از کاربردهای برنامه های شکار اشکال هستند. با گسترش روزافزون استفاده از نرم افزارها و دستگاه های متصل به اینترنت، نیاز به این برنامه ها نیز به طور فزاینده ای افزایش خواهد یافت.

مزایای برنامه های باگ بانتی (شکار اشکال)

برنامه های شکار اشکال مزایای متعددی برای سازمان ها و شرکت ها دارند، از جمله:

• شناسایی و رفع سریعتر اشکالات امنیتی: با تشویق محققان امنیت به گزارش اشکالات، سازمان ها می توانند قبل از اینکه توسط هکرها کشف و سوء استفاده شوند، آنها را شناسایی و رفع کنند.
• کاهش هزینه های امنیتی: رفع اشکالات در مراحل اولیه توسعه نرم افزار، به مراتب ارزان تر از رفع آنها پس از انتشار و به وجود آمدن خسارات است.
• ارتقای اعتبار و برند: تعهد به امنیت سایبری و شفافیت در گزارش اشکالات، می تواند به ارتقای اعتبار و برند سازمان نزد مشتریان و کاربران کمک کند.
• افزایش آگاهی امنیتی: برنامه های شکار اشکال می توانند به افزایش آگاهی عمومی در مورد مسائل امنیتی سایبری و تشویق افراد به یادگیری و تحقیق در این زمینه کمک کنند.
• جذب و حفظ استعدادهای برتر: برنامه های شکار اشکال می توانند به سازمان ها در جذب و حفظ استعدادهای برتر در زمینه امنیت سایبری کمک کنند.
• کاهش خطرات سایبری: با شناسایی و رفع اشکالات امنیتی، سازمان ها می توانند خطرات سایبری خود را به طور قابل توجهی کاهش دهند.

سازمان ها باید به طور واضح دامنه و قوانین برنامه شکار اشکال خود را مشخص کنند، از جمله نوع اشکالاتی که مشمول پاداش می شوند، فرآیند گزارش دهی و نحوه پرداخت پاداش. همچنین، ارتباط شفاف و مستمر با محققان امنیت، برای تشویق آنها به مشارکت و ارائه گزارشات دقیق و کامل ضروری است. در نهایت، سازمان ها باید متعهد به رفع سریع و کامل اشکالات گزارش شده باشند تا اعتماد محققان امنیت را جلب کنند.

نتیجه گیری

برنامه های شکار اشکال، ابزاری ارزشمند برای ارتقای امنیت سایبری سازمان ها و شرکت ها هستند. با تشویق محققان امنیت به گزارش اشکالات و پاداش دادن به آنها، سازمان ها می توانند به طور موثرتری نقاط ضعف سیستم های خود را شناسایی و رفع کنند و از سوء استفاده هکرها و مجرمان سایبری جلوگیری کنند.